Workshop Glaskralen

In de steden zijn grote problemen van droogte en werkloosheid.. Veel mensen van het platteland trekken hier naar de stad, maar ook daar is nauwelijks werk. Wel is er in de stad voldoende glasafval aanwezig, de grondstof voor een nieuw initiatief.

Het afgelopen jaar hebben wij met behulp van Gilbert een kunstenaar en broer van onze contactpersoon in Turkana, de haalbaarheid onderzocht om in Turkana glaskralen uit oud glas te maken. Hierdoor wordt glas (inclusief gebroken glas) hergebruikt. Kralen zijn belangrijk in de Turkana-cultuur, aan de kleur worden geneeskrachtige eigenschappen toegeschreven, zo zijn blauwe kralen voor vruchtbaarheid en witte kralen voor vrede.

In 2006 hebben wij een vergelijkbaar glaskralenproject in Namibië gefinancierd. Daar hebben we toen met hulp van de Ghanees Kudjo Owuso mensen geleerd kralen te maken uit oud glas. Kudjo bouwt uit lokaal verkrijgbare middelen een oven (spullen als zand van een termietenheuvel en enkele onderdelen van een sloopauto). Van glasscherven wordt glaspoeder gemaakt en dit wordt in vormen gegoten en deze worden gebakken. Het resultaat zijn prachtige glaskralen. Een type glaskraal dat in Turkana nog niet beschikbaar is. De kralen kunnen worden beschilderd en op de markt worden geruild of verkocht aan zowel de lokale bevolking als toeristen.

De volgende drie groepen passen goed in het project: Een groep uit de grote stad Lodwar (>50.000 inwoners), een groep uit een dorp (10.000 inwoners) niet zover van het meer en een groep jongeren uit Kakuma (>20.000 inwoners), waar ook een groot vluchtelingenkamp is gevestigd met 110.000 vluchtelingen voornamelijk uit Zuid-Soedan, Somalië, Ethiopië en Oeganda. Alle drie deze groepen zijn Turkana en hebben ervaring met het verwerken van hun traditionele kralen.

Naast Gilbert, die ook het vooronderzoek heeft gedaan, is lokaal begeleiding aanwezig van o.a. priester Joseph Ekalimon. Hij heeft met alle drie de groepen samengewerkt en hij stelt zijn compound beschikbaar als locatie voor de cursus. Juist Joseph, zelf ook afkomstig uit Turkana, ziet de noodzaak van de extra vaardigheden en morele ondersteuning om de doelgroepen succesvol te maken. Het streven is dat deze groepen daarna nieuwe mensen zullen opleiden.

Maart 2014 was het eindelijk zover - de workshop is over een periode van vier weken uitgevoerd in Lodwar, Turkana, Kenia. In januari 2015 zijn twee van de drie groepen actief met het maken van glaskralen. De eerste, Lodwar, kon de oven gebruiken die tijdens de cursus is gebouwd, zij zijn dan ook direct aan de slag gegaan na afronding van de cursus. Echter op het terrein waar de oven staat, wordt ook eten gekookt voor grote groepen. De kok is bang dat er glas in het eten komt en wil daarom niet dat er nog met glas daar wordt gewerkt. Op een andere plek is een vrouwengroep actief die heel graag deze kralen in hun assortiment hebben. Zij bouwen een oven, die later wegspoelt, maar krijgen ondanks geregelde opvolging geen medewerking van de coordinator van de Lodwargroep om mensen te trainen. Tijdens een bezoek in januari 2016 - wordt de getrainde Lodwargroep samengebracht met Cecialia die ook de aanlevering van producten aan "Blue Container" runt - met de afspraak om samen verder te gaan, waarbij Cecialia de afzetmarkt zal verzorgen. De " Blue Container" bevat een veelheid aan souveniers gemaakt door de lokale vrouwen als bron van inkomsten en wordt vanuit de lokale kerk gecoordineerd.

fDe tweede groep in Lodwaranak heeft enkele maanden later een oven gebouwd en is kralen gaan maken. Hun grootste probleem is het verkopen van de kralen, hiervoor hebben wij in januari 2016 overleg gevoerd. Hopelijk zullen zij op korte termijn mensen gaan trainen in een andere vrouwengroep die wordt geleidt door zusters uit diverse landen (Spanje, Italie, Ethiopie) en kunnen deze zusters dan helpen voor alle kralen de juiste verkoopkanalen te vinden.

De derde groep woonachtig aan de rand van het vluchtelingenkamp Kakuma heeft gefaald. Ondanks dat wij het meeste perspectief in deze groep zagen, konden zij niet tot overeenstemming komen over een plaats om de oven te bouwen. Op het afgesproken overleg in januari 2016 zijn zij niet aanwezig.

 

Workshop Papier & Textiel

Uit lokaal beschikbaar riet en het verven van textiel, begeleiding door echte kunstenaars om even de aandacht te verzetten. Het prachtige papier wordt tot aan de hoofdstad verkocht om kaarten en cadeauverpakkingen van te maken. Er is duidelijk interesse vanuit de markt.

Om het leven te vergemakkelijken en de continue oorlogsdreiging met de Dassanech (door gebrek aan gras voor het vee) te verminderen is onze contactpersoon actief op zoek gegaan naar andere bronnen van inkomsten. Er is de afgelopen jaren geïnvesteerd in visserij voor de groep bewoners die vlak langs het meer wonen. Er zijn diverse dammen aangelegd om ook tijdens droogte drinkplaatsen voor het vee te hebben. Er waren workshops in het maken van manden en stoelen met riet uit het meer. Kune Zuva heeft onlangs nog geïnvesteerd in workshops in het maken van prachtig papier met riet als belangrijkste grondstof en het verven van textiel. Dit project liep goed totdat de stammenstrijd weer losbarstte. De Turkana durven nu geen riet meer te gaan snijden uit angst voor de Dassanech. Wordt vervolgd.

 

 

 

Gepubliceerd in Opleidingen

Turkana in het noordwesten van Kenia is een geografisch geïsoleerd gebied met schaarse regenval en hoge temperaturen. Vee voorziet de Turkana in hun belangrijkste behoeften. Huiden worden matrassen, het dak van een hut of sandalen. Het belangrijkste voedsel is vlees, melk en bloed. Voor bloed wordt het dier niet geslacht, maar dit wordt afgetapt. De Turkana meesters in het overleven. Extreme droogte en het daaraan gerelateerde tekort aan voedsel is iets wat vrijwel ieder jaar terugkomt. Hierdoor worden kinderen en vee als eerste getroffen.

Het gebied is door de overheden "vergeten". De meeste Turkana hebben nauwelijks toegang tot onderwijs of medische zorg en er is geen werk. Tijdens de droge periodes is 75% van de bevolking afhankelijk van voedselhulp. De circa 1 miljoen Turkana (2012) hebben een eigen taal het Turkaans.

Een groep missionarissen zorgt voor o.a. onderwijs, Kune Zuva helpt diverse Turkana scholieren met hun middelbare school. 

Kare Edome Voedingscentrum, Lapur Mountain:

Ondervoeding is in het grootste deel van Turkana een veel voorkomend fenomeen. Om dit op te heffen, zijn er voor een viertal gebieden voedingscentra opgericht.

Kare Edome is het nieuwste voedingscentrum, en voorziet momenteel 70 kinderen van eten in de leeftijd van 3 – 8 jaar. Het eerste doel van dit centrum is om te zorgen dat de kinderen de juiste voedingsstoffen krijgen om op deze manier ziektes te voorkomen en kindersterfte terug te dringen.

Twee maaltijden per dag, ontbijt en lunch, moeten er voor zorgen dat alle kinderen een gebalanceerd voedingspatroon hebben, onafhankelijk van wat er thuis beschikbaar is.

Het tweede doel van het centrum is gezondheidszorg voor de nomaden. Medische faciliteiten zijn lokaal niet aanwezig, een mobiele kliniek komt wekelijks langs. Les in hygiëne aan zowel de kinderen als de ouders en vaccineren zijn belangrijke activiteiten, naast het opvolgen van chronisch zieken en kinderen met een handicap.

Sinds 1990 worden dit soort activiteiten uitgevoerd en met succes. Kindersterfte is sterk afgenomen en ernstige ondervoeding is nu zeldzaam in de gebieden waar deze centra zijn. De meeste kinderen zijn ingeënt en hebben toegang tot enige gezondheidszorg via de mobile kliniek.

De ernstige droogte (2011) in de hoorn van Afrika heeft er voor gezorgd dat dit nieuwe centrum is geopend. Echter in 2013 waren er geen fondsen meer beschikbaar om het werk door te laten gaan. Kune Zuva heeft toen middels een particuliere sponsor de financiering van dit centrum over genomen.

De kinderen komen van 8 uur voor ontbijt, krijgen dan basis activiteiten ter ontwikkeling van cognitieve vaardigheden, fantasie spelletjes en de eerste beginselen in lezen en schrijven. Het uiteindelijke doel is om de kinderen voor te bereiden voor de basisschool. De ochtend wordt afgesloten met een warme maaltijd.

In dit project wordt de gemeenschap ingezet. Er is een comité die het rooster maakt, welke ouders wanneer behoren te koken, het eten verdelen en het centrum onderhouden.

Stammenoorlog Turkana - Dassanech:

De Turkana die wonen langs het Turkana-meer zijn hun wortels verloren. In de jaren tachtig van de vorige eeuw was Todonyang een levendig dorp. Eind jaren 90 zijn zij door de gevechten verder landinwaarts getrokken, met alle gevolgen vandien. De familiestrukturen en de traditionele levenswijze is hierdoor volledig op z'n kop gegooid. In 2006 is een poging gedaan om ze terug te brengen op hun geboortegrond en voor 3 jaar was er vrede.  Echter langs het meer wonen ook de Dassanech, zij zijn Ethiopiers en terwijl het meer steeds verder indroogt, hun leefgebied door bevolkingsgroei en naburige stammen steeds kleiner wordt, komen de Dassanech steeds verder Kenia in op zoek naar grasland voor hun vee.

De missiepost, genaamd naar het toenmalige dorp Todonyang, is gevestigd op het grensgebied tussen twee stammen, de Dassenech en de Turkana. Todonyang stelt basisfaciliteiten zoals een gezondheidscentrum en onderwijs voor beide stammen beschikbaar. De strijd tussen deze twee stammen gaat voornamelijk over toegang tot water en grasland. Het is een ruig woestijnachtig gebied met een zeer beperkte infrastructuur en zware klimatologische condities.

Door de stammenstrijd is het een onveilig gebied en elk jaar verliezen tientallen Turkana's en Dassenech's hun leven. Ook het weinige bezit heeft te lijden onder de stammenoorlog bijvoorbeeld vee, visbenodigdheden en boten. Verder wordt de mobiliteit beperkt, kunnen de gemeenschappelijke graslanden niet worden gebruikt en is er nauwelijks toegang tot levensreddende diensten.

De afgelopen jaren is er geïnvesteerd in meer waterwingebielden voor menselijke en dierlijke consumptie. Betere toegang tot sociale diensten als onderwijs en gezondheidspost. Ook is er geïnvesteerd in visserij als andere bron van inkomsten en ziun er diverse workshops gegeven bijvoorbeeld in het maken van manden en stoelen en papier met riet uit het meer. Maar ook weven en het verven van stoffen en het maken van kralen uit glas.

Zonnepanelen:

De missie heeft een eerste hulpcentrum gebouwd op de grens van het leefgebied van de Turkana en de Dassanech. Hierdoor kunnen beide stammen 24 uur per dag het hulpcentrum bereiken.

Om een idee te geven, in het gebied bevindt zich 1 arts op 75.000 patiënten. De levensverwachting is 47 jaar en de kindersterfte ligt hoog. Er zijn drie ziekenhuisjes in een gebied van 77.000 km2. De dichtsbijzijnde arts en chirurg bevindt zich op 55 km afstand via een vrijwel niet bestaande weg door de woestijn. Echter dit ziekenhuis heeft veel te korten, is in slechte staat en heeft nauwelijks faciliteiten en voldoende medewerkers. Kakuma ziekenhuis op 350 km van Tondonyang is het dichtbijzijnde ziekenhuis waar goede medische zorg kan worden gegeven.

Het sterk toenemende aantal medische noodgevallen vanuit het gebied m.n. het grensgebied "niemandsland" tussen Kenia en Ethiopië, was de belangrijkste reden om de gezondheidsfaciliteiten te verbeteren.

Kune Zuva heeft in 2009 geïnvesteerd in zonnepanelen, zodat 's-nachts licht aanwezig is om bijvoorbeeld slangenbeten direct te behandelen. Maar ook om de koelkast met de nodige vaccins draaiende te houden.

Vredesonderhandelingen:

In 2010 hebben wij geïnvesteerd in een vredestraject. Hierbij zijn de stamoudsten uit de verschillende Turkana en Dassanech dorpen samen gekomen om communicatie en overlegstructuren op te zetten. Daarnaast zijn gemengde workshops gegeven over gezondheid en voeding, vrede en verzoening, water, hygiëne en duurzaamheid. . Deelnemers van beide stammen zijn evenwichtig aanwezig. Enige tijd leek dit succes te hebben, totdat een paar dronken jonge strijders weer iemand doodschoten en de gevechten inclusief het levein in dagelijkse angst weer opnieuw begonnen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gepubliceerd in Achtergestelde groepen

Augustus 2013:

In 2012 hebben wij een workshop gefinancieerd in Todonyang, Turkana, Kenia in het maken van papier uit gras en riet. Dit luxe papier wordt door de lokale bevolking onder leiding van een vakman gemaakt en afgezet in de toeristenwinkels in Nairobi. Een nieuwe bron van inkomsten die de leefbaarheid in de woestijn hopelijk op termijn zal verbeteren. Echter door de recentelijk uitgebroken onrusten, ligt het project stil omdat de Turkana geen riet meer durven te snijden in angst te worden doodgeschoten door de Dassenech.

Gepubliceerd in Laatste nieuws

Diverse groepen ambachtslieden vormen een ‘verstoten groep’ (paria’s) in de afgelegen gebieden van Ethiopië. Maar ook andere groepen zoals bijvoorbeeld invaliden kunnen als paria’s behandeld worden.

Een voorbeeld van deze groepen zijn huidenbewerkers in Wobera, Chencha, die geiten- en koeienhuiden schoonmaken en looien. Zij worden ‘de mensen die met de honden leven’ genoemd. Dit omdat op het vlees dat van de huiden wordt geschraapt massa’s (zwerf)honden afkomen. Deze en andere sociaal niet-geaccepteerde groepen als ijzersmeden en pottenbakkers vallen volledig buiten de gemeenschap, sommige van deze groepen hebben zelfs een eigen taal. Zij mogen geen land bezitten en niet deelnemen aan het economische en politieke leven in de gemeenschap. Maar het gaat nog verder: ze mogen ook niet trouwen met ‘gewone’ mensen en zelfs niet met anderen eten. Hun kinderen mogen niet naar school, waardoor zij niet de kans krijgen uit dit systeem weg te komen.In Wobera, een agrarisch gebied in het zuiden van Ethiopië, loopt een project om de economische en sociale integratie van paria's te verbeteren. Ambachtslieden worden door de gemeenschap als paria's behandeld en hebben bijna geen rechten.

Integratie 

Door training van nieuwe vaardigheden wordt economische integratie vergemakkelijkt, terwijl door sessies met de dorpsoudsten, gemeenschaps- en religieuze leiders sociale integratie wordt bewerkstelligd. Hierdoor mogen steeds meer kinderen van paria's ook naar school.

In 2002 is van start gegaan met een proefproject in Wobera, een landbouwgebiedje, in de bergen in zuid Ethiopië. In Wobera leven ruim 6000 mensen, waarvan circa 400 mensen worden gezien als paria's. Om de situatie van een aantal paria's in Wobera te verbeteren zijn niet alleen verstoten mensen betrokken, maar ook de dorpsoudsten, gemeenschaps- en religieuze leiders van het gebied. Deze spelen immers een belangrijke rol in de (sociale) acceptatie door de gemeenschap. Er is toen gewerkt aan zowel sociale als economische integratie.

 

Een groep ambachtslieden is opgeleid in het maken van bamboe meubels en producten uit leer (tassen, halsters voor ezels e.d.). Daarmee kunnen ze een eigen inkomen verdienen, en zo ook economische integratie vereenvoudigen. Met de lokale school is overleg gevoerd en zijn de eerste kinderen toegelaten. Ook is door overleg met de belangrijke personen binnen de gemeenschap meer begrip opgebouwd. Enkele hebben zelfs een stukje landbouwgrond van de overheid gekregen.

In 2004 is met een vervolgproject gestart. Om meer acceptatie te krijgen, werden vervolgmeetingen georganiseerd.

Door training van nieuwe vaardigheden wordt economische integratie vergemakkelijkt, terwijl door sessies met de dorpsoudsten, gemeenschaps- en religieuze leiders sociale integratie wordt bewerkstelligd. Hierdoor mogen steeds meer kinderen van paria's ook naar school.

Hiernaast blijkt dat het moeilijk is om de vakkundig gemaakte bamboe meubels daadwerkelijk te gelde te brengen. De eigen gemeenschap vormt een te beperkte afzetmarkt. De meubels kunnen beter aan de man worden gebracht in grotere centra als Chencha (40 km) en Arba Minch (52 km). Arba Minch is de regionale hoofdstad, waar enkele tienduizenden mensen wonen. Chencha is een kleinere plaats maar vervult evenals Arba Minch een belangrijke regionale functie en heeft een groot verzorgingsgebied. Lokaal brengt een stoel circa € 0,50 op terwijl deze in de stad al snel € 2,40 waard is.

Met de steun van rotary Steenbergen heeft Kune Zuva onder andere nieuwe gereedschappen gekocht en gezorgd voor een werkplaats annex marktkraam in Chencha.

Tijdens het vermarkten van bamboe meubelen heeft een restaurant waar veel reizigers en toeristen komen, interesse getoond voor 40 stoelen. Met dit soort orders wordt het leren plannen van werkzaamheden belangrijk. Zeker omdat in de periode mei tot september geen bamboe mag worden gekapt. Hierdoor blijven orders te lang liggen.

Voor mensen die nooit naar school zijn geweest, niet kunnen lezen, schrijven of rekenen, is plannen van werkzaamheden of een groot geldbedrag (voor een order van 40 stoelen) niet te bevatten. Hierin dienen zij dan ook te worden begeleidt.

Het project van bamboe meubelen en lederbewerking is in 2007 door een Ierse organisate overgenomen. Over de huidige voorgang is ons niets bekend. 

Hiernaast zijn wij destijds begonnen met de steun aan Birhanu - een zoon van een zogenaamde leerlooiersfamilie. Birhanu heeft als enige van de groep leerlooiers in 2003 wel de lagere en middelbare school afgemaakt, dit door een Ierse broeder die hem altijd steunde. Op school werd hij erg gepest en wil hier verandering in brengen. Wij hebben hem in 2005 en 2006 gesteund met een opleiding boekhouden. Het was niet eenvoudig een plaats op deze tweejarige opleiding te krijgen. Juist ook omdat hij in zijn omgeving als "paria"  werd gezien en door het leerlooien "anders ruikt" . Uiteindelijk is hij naar de hoofdstad Addis Ababa, een dagreis van zijn dorp, gegaan en heeft daar de opleiding gevolgd. Hierna is hij tijdelijk op het project komen werken als boekhouder, dit om een voorbeeldfunctie te creëeren.

Ook is hij met ondersteuning van Kune Zuva kinderen van zijn stam gaan motiveren om naar school te gaan.Hij is met de scholen en met de ouders gaan praten. Momenteel (2013) gaan de meeste kinderen van ambachtslieden gewoon naar school, een super resultaat.

 

Gepubliceerd in Achtergestelde groepen

Contact

Kunezuva Facbook
   

Steun Kune Zuva

  • donaties naar IBAN NL89 INGB 000 5837915
    Swift/BIC Code INGBNL2A
  • het attent maken van anderen op onze stichting
  • het aanbieden van arbeid c.q. tijd
  • het initiëren en uitwerken van creatieve ideeën.

ANBIN.B. Stichting Kune Zuva is door de belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Dit betekent dat schenkingen, erfstellingen en lijfrentetermijnen aftrekbaar zijn voor de gever indien aan bepaalde regels wordt voldaan.

 

Nieuwsbrief

U kunt zich inschrijven voor onze nieuwsbrief door ons een e-mail te sturen op info@kunezuva.nl.

Archief nieuwsbrief

U kunt de nieuwsbrieven hier downloaden en bekijken / You can download and view the yearly newsletter here