In 2004 brachten twee bestuursleden van Kune Zuva een bezoek aan de Katoenschool, een basisschool in zuid Ethiopië. Deze school huist in eenvoudige en bouwvallige gebouwen met nauwelijks schoolmaterialen. In de overvolle klassen zit een groot deel van de leerlingen op keien of gewoon op de grond. Deze kinderen komen vaak uit gezinnen met weinig tot geen inkomsten of zijn wees. Het was direct duidelijk: hulp is hier noodzakelijk. In 2007 zijn we eindelijk zover, Kune Zuva laat 540 sets van tafel en bank maken, zodat alle kinderen zittend aan een tafeltje kunnen leren.

Vroeger werkte een groot deel van de bevolking uit deze wijk in de staatsboerderij, die lang een belangrijke werkgever was in deze stad. Na de val van de DERG, het toenmalige communistische regime in 1991 moest de boerderij die voorheen zwaar gesubsidieerd werd zichzelf bedruipen en winst gaan maken. Dit had als gevolg dat het aantal arbeidskrachten drastisch terug gebracht werd, waardoor met name in de wijk Lemat een hoge werkloosheid ontstond. Omdat er geen alternatieve werkgelegenheid ontstaan is, is het werkloosheidspercentage nog steeds erg hoog en de bevolking heel erg arm. Daarnaast kende deze wijk tot enkele jaren geleden een hoog sterftecijfer met name ten gevolge van malaria. Malaria kwam in dit gebied erg veel voor, en gecombineerd met het feit dat de mensen geen toegang hadden tot goede sanitaire en medische voorzieningen had dit veelal desastreuze gevolgen. De laatste jaren sterven vooral veel mensen aan de gevolgen van HIV/AIDS. Het gevolg van dit hoge sterftecijfer is dat er een groot aantal weeskinderen is in dit deel van de stad.

Veel mensen hebben de stad Arba Minch verlaten nadat zij hun baan bij de staatsboerderij verloren hadden, op zoek naar een ander werk. Vaak trokken zij naar de hoofdstad Addis Abeba, hun kinderen achterlatend in Arba Minch. Veel ouders zijn nooit teruggekeerd waardoor opnieuw een groep weeskinderen ontstond.

Het onderwijs in de wijk werd lang verzorgd/betaald door de staatsboerderij annex katoenfabriek. Sinds deze boerderij commercieel moest gaan werken is dit onderwijs onder druk komen te staan . De lagere school, de Katoen School, die bij de boerderij hoorde is inmiddels een gewone overheidsschool geworden en telt gemiddeld tussen de 2000 - 3000 kinderen. De school is zeer arm, de schoolgebouwen zijn van een matige lokale kwaliteit en schoolmeubilair was nauwelijks aanwezig. 

De naam Katoenschool is eigenlijk een bijnaam: de school is in de jaren ’60 van de vorige eeuw gebouwd in samenwerking met de nabij gelegen katoen-fabriek, dé werkgever van deze buurt. Eind jaren ’90 sloot de fabriek haar deuren en viel voor de meeste gezinnen het vaste inkomen weg. Het onderhoud van de school komt voor rekening van de lokale gemeenschap. Met het sluiten van de fabriek is de school in verval geraakt. Er zijn totaal 18 lokalen, enkele bijgebouwen zoals een bibliotheek, twee kantoorruimtes en er waren geen bruikbare toiletten. De meeste gebouwen zijn van traditionele materialen (hout en modder) wat zonder jaarlijks onderhoud snel in verval raakt. Het hoofdgebouw is van steen en 50 jaar oud. Hier ontbrak één muur volledig en twee lokalen stonden op instorten.

Veel kinderen blijven uit armoede regelmatig voor korte of langere tijd van school weg. Kinderen zijn thuis onmisbaar om voor water en brandhout te zorgen of mee te werken. Dit regelmatige verzuim verklaart de leeftijdspreiding in de diverse klassen. In klas 1 zitten kinderen van 7 tot 10 jaar, terwijl in de hoogste klas (klas 8, vergelijkbaar met 2de klas middelbare school) de leeftijd varieert van 14 tot 20 jaar. De klassen hebben een groepsgrootte van 55 tot 82 leerlingen. Jaarlijks verlaat 9% van de leerlingen voortijdig de school. Om de klaslokalen optimaal te gebruiken, hebben de lagere klassen ’s ochtends en de hogere klassen ’s middags les. De overheid voorziet de school van onderwijzers.

De school heeft ook de zorg voor 120 wezen op zich genomen. De meeste weeskinderen kunnen bij familie slapen. Soms huurt de school een slaapplek. Dan delen wel 10 kinderen een kamer. De kosten voor huur worden door de kinderen letterlijk bij elkaar gesprokkeld. Door hout te verzamelen leren ze al vroeg voor hun eigen inkomen te zorgen. Naast de school ligt een stuk grond waarop de leerlingen gewassen verbouwen. Uit de opbrengst van de landbouwlessen betaalt de school mede het levensonderhoud van de wezen.

Om goed te (leren) schrijven is een goede houding essentieel. Een bank en tafel zitten niet alleen veel comfortabeler. Een kind kan ook zijn aandacht dan beter bij de les houden. Begin 2007 heeft Kune Zuva inlichtingen ingewonnen bij meerdere timmerbedrijven. De beste mocht als proef 19 bankjes leveren. Met succes! Deze zijn volop in gebruik. Twee tot drie kinderen passen op een bankje. Begin 2008 zijn de laatste bankjes geleverd en hierdoor is de kwaliteit van onderwijs worden verbeterd.

In 2009 blijkt dat de staat van de meeste klaslokalen zeer slecht is, nieuwbouw is de meest wenselijke oplossing. Echter hiervoor is veel geld nodig. Besloten wordt om te beginnen met het opknappen van de beste lokalen. Door deze een nieuwe betonnen vloer te geven, blijven de voeten en ook de "nieuwe" schoolbankjes tijdens de regentijd droog. Tijdens de schoolvakantie van 2009 zijn enkele lokalen opgeknapt.

In het najaar van 2009 maken we een start met nieuwe toiletten. De scholieren gebruiken nu de velden rondom de school voor hun dagelijkse behoeften. Voor veel meisjes is dit een reden vroegtijdig de school te verlaten. Wanneer zij menstrueren is het ondoenlijk om naar school te gaan. Er wordt gekozen voor de gangbare hurktoiletten (zoals in Frankrijk), zes voor de meisjes en zes voor de jongens. Ook bouwen we vier eco-toiletten. Hierin worden de faeces en de urine apart opgevangen en bewerkt tot menselijke mest voor de schooltuin. Voor het gebruik van deze toiletten worden trainingen gegeven. Zowel het onderwijzend personeel als de kinderen uit de hoogste klassen worden geacht hiervan gebruik te maken. Ook is er een comité opgericht dat ervoor moet zorgen dat de toiletten goed schoon worden gehouden. Dit comité gaat tevens aandacht geven aan de verdere hygiene in de klaslokalen en op het schoolterrein. De bouw is in mei 2010 afgerond.

In 2011 - 2012 is er geinvesteerd in een wateropvangtank en waterleiding. Sindsdien beschikt de school ook over schoon drinkwater.

Tijdens een bezoek in januari 2014 blijkt dat onze contactpersoon op deze school hier niet langer werkzaam is, mw. Kassech heeft zich volledig toegelegd op haar kleuterschool. Voor ons op dit moment een reden om niet op nieuwe verzoeken in te gaan.