juli 2017:

De Ethiopische Hana kwam in 2012 binnen ons sponsorprogramma voor universiteitsstudenten. Haar middelbare school kon ze afronden door de hulp van de lokale katholieke kerk, dit omdat haar vader aan het einde van haar lagere schooltijd is overleden. 

Hana heeft een opleiding gedaan in onderwijsontwikkeling en planning. In 2015 is zij afgestudeerd en we hadden al even niets van haar gehoord. Dit kwam mede doordat ze op het platteland aan het werk was en daar geen toegang tot internet had. Sinds kort heeft ze een nieuwe baan in een wat grotere stad waar ze projectmanager onderwijs is en waarbij juist het motiveren van meisjes om hun opleiding af te maken en het belang van onderwijs uit te leggen één van haar belangrijkste taken is. Laat dat nu ook een heel belangrijk speerpunt zijn van Kune Zuva. 

Hana richt zich vooral op meisjes van 12 - 19 jaar op het platteland in de omgeving van Meki, de plaats waar ook zij haar middelbare school heeft gedaan. Zij zegt dat zij door onze steun is geinspireerd om zich in deze richting te gaan ontwikkelen en is heel blij dat ze nu het geleerde in de praktijk kan brengen. Wij zijn beretrots dat we dit kunnen bewerkstelligen. Op de foto is Hana een groep meisjes aan het vertellen over het belang van onderwijs en wat daar allemaal bij komt kijken.

Juli 2017:

Het was begin 2008 toen we een noodoproep kregen van een lokale priester. Zeginet zit in groep 8 en haalt hele goede resultaten, zij is elf jaar oud en de 2de beste van haar klas met 55 leerlingen. Haar broertje Dagim is zeven jaar en zit in groep 4,  hij is 6de van de 48 leerlingen in zijn klas. Zeginet en haar broertje wonen bij hun opa en oma. Opa Assefa is een oude man die samen met zijn vrouw 14 kinderen waarvan er nog maar 2 in leven zijn. De ene is geestelijk gehandicapt de ander is getrouwd met kinderen. De andere kinderen zijn overleden ten gevolge van ziektes, hongersnood en oorlog. Opa Aseffa werkt nog als portier bij de lokale priester voor enig inkomen.

De moeder van Zeginet en Dagim overleed in 2003, Dagim was toen pas 2 jaar oud en Zeginet 6. De vader was een intelligente man en studeerde vlak voor hij overleed in Duitsland, dit was niet lang voor het overlijden van de moeder.  Oma heeft ook geen goede gezondheid maar gelooft wel heel erg in scholing. Zij vroeg aan onze contactpersoon of wij haar niet konden helpen met haar kleinkinderen, omdat ze anders geen kansen in dit leven zouden hebben. Toen de moeder van Zeginet overleed, heeft oma beloofd de kinderen naar een zo goed mogelijke school te sturen.  Zeginet ging eind 2008 naar de middelbare school, toen zijn wij haar, via haar opa gaan helpen.

In 2011 overleed haar opa. Het leven werd toen nog moeilijker en ons contact verliep moeizaam. Met zijn overlijden was het niet meer mogelijk zijn bankrekening te gebruiken, Zeginet is te jong en haar oma was niet in staat om nog naar een bank te gaan om een rekening te openen. Het idee om haar naar een andere, betere middelbare school te laten gaan, waar wij goede contacten hebben, bleek ook geen oplossing. Ze wilde haar oma niet alleen laten.  Via een andere oud studente van ons sponsorprogramma zijn we in staat om Zeginet te blijven volgen en steunen.

Wanneer zij in 2014 een HBO opleiding gaat doen, krijgen wij persoonlijk contact met haar. Haar resultaten zijn nog steeds uitmuntend op haar opleiding "bedrijfskunde" aan deze opleiding in de hoofdstad Addis Ababa. Doordat zij zo goed presteert op de middelbare school, mag zij kiezen welke studie zij gaat volgen. Toch kiest zij voor een driejarige bedrijfskundestudie omdat zij hierin de meeste mogelijkheden ziet om snel aan het werk te komen en haar oma en broertje verder te helpen.

Afgelopen week is zij afgestudeerd met een top-lijst. Nu op zoek naar werk. Dat komt vast goed, en oma... is apetrots!

Mei 2017:

De Ethiopische Banchayehu mag vier weken doorbrengen in München. Banchayehu is al op jonge leeftijd wees geworden en haar oma heeft gezorgd dat ze naar school kon. Sinds ze medicijnen studeert op de Universiteit van Jimma steunen wij haar. Zij is duidelijk één van onze topstudentes. De universiteit heeft een uitwisselprogramma met de Universiteit van München en daarom is ze nu in Duitsland. Vier studenten zijn uitgekozen op basis van hun resultaten, Banchayehu is één van de gelukkigen. Elke week loopt ze mee op een andere afdeling in het ziekenhuis dat verbonden is aan de universiteit. Wij zijn natuurlijk beretrots op zo'n succesvolle studente. Daar doen we het voor!

Februari 2017:

In 2005/2006 heeft Kune Zuva met de hulp van o.a. Cordaid en MvRf een prachtige slaapzaal in Dubuluq, Borana gerealiseerd. In 2007 is deze in gebruik genomen. De eerste jaren sponsorden wij het verblijf van 15 meisjes. In Dubuluq is een regeringsschool, echter klas 11 en 12 , om door te kunnen naar o.a. de universiteit zijn hier niet aanwezig. De beste leerlingen (meestal afkomstig van de lagere school in Dhoqqolle) gaan na klas 9 en 10 (vergelijkbaar met 3 & 4 klas middelbare school) in Dubuluq, naar de provinciale hoofdstad Yabello om daar de bovenbouw van de middelbare school (klas p11 &  p12) af te ronden. Sommige van deze jonge vrouwen zijn daarna - vaak weer met onze hulp - een vakopleiding of een universitaire opleiding gaan volgen. Om dit allemaal te kunnen blijven bekostigen, is het aantal meisjes wat wij sponsoren voor verblijf in het hostel nu 10. Door het gebrek aan financiën ter plekke, maken op dit moment dan ook maar 10 meisjes gebruik van het hostel.

Januari 2017:

Ogato komt uit de streek rondom Gambella, een onrustig gebied in Ethiopië nabij de grens met Zuid Soedan. Zij behoort tot de Anuak een etnische minderheidsgroep die sterk wordt gediscrimineerd. De middelbare school afmaken is voor de meeste meisjes een mythe, daarna nog een vakopleiding komt helemaal zelden voor. Ogato heeft het geluk gehad te zijn opgenomen in het Gambella Scholierenfonds en daarna ook tijdens haar vakopleiding (3 jarige opleiding tot verpleegster) door ons te worden gesteund. ZIj vervult hiermee een voorbeeldfunctie voor de meisjes in haar omgeving. Trots op Ogato!

Oktober 2016:

Bazazew komt uit Gambella, een onrustig achtergesteld gebied op de grens van Ethiopië en Zuid Soedan. Tijdens zijn middelbare school viel hij op omdat ie 's-avonds als er nergens meer licht was behalve bij de omheining van de lokale kerk, daar tegen het hek zat te studeren. Wij hebben hem met zijn universitaire opleiding geholpen, afgelopen zomer is hij afgestudeerd en nu is hij terug thuis en werkt... voor de Nederlandse tak van Artsen zonder Grenzen, verantwoordelijk voor promotiewerk op het gebied van water, hygiëne, toiletten e.d.

Juni 2016:

De Nederlandse Anne Bolsius is met haar partner voor enige tijd (jaar? jaren?) naar Gambella, Ethiopië vertrokken. Zij vond onze website en heeft aangeboden "onze meiden" te interviewen. Dat viel nog niet mee. Niet alleen de taal (hiervoor was een tolk aanwezig) maar ook de cultuur en de beperkte kennis over wat er in de wereld te koop is, gaven weinig diepgang. Ethiopiers zijn geneigd het antwoord te geven wat wenselijk is. 

Hier dan het interview:

Ogato komt uit Akwaya Jok en ze is derde en tevens laatste jaars van een verpleegstersopleiding. Haar punten zijn erg goed en in augustus 2016 hoopt ze haar studie af te ronden. Zij vindt de opleiding leuk omdat ze graag anderen wilt helpen. Na school wil ze graag als verpleegster in het medische zorgcentrum in haar dorp werken zodat ze haar ouders, familie en ook de andere dingen in haar dorp kan helpen.

Ajeny komt huit het dorp Pimkyo en is tweede jaars. Zij vindt de opleiding tot verpleegster erg leuk maar ook moeilijk. Na school wil ze graag in het medische centrum in haar dorp werken, liefst om mensen te helpen die geen geld hebben om te betalen voor medische zorg.

Abang komt uit Akwaya Jok en is tweede jaars. De opleiding tot verpleegster is leuk en gaat haar goed af. Na haar opleiding wil ook zij graag terug naar haar dorp om haar ouders te helpen maar ook moeders met kinderen die ziek zijn.

Awane komt uit Abol, zij is eerste jaars en hoopt onderwijzeres te worden. De opleiding duurt 3 jaar. Ze vindt het nog niet moeilijk, haar favoriete vakken zijn scheikunde en Engels. Als ze haar diploma haalt, kan ze klas 1 t/m klas 8 les geven (groep 3 t/m onderbouw middelbare school). Ze hoopt straks les te mogen geven op het schooltje in haar dorp.

Manyot komt uit Nikow, zij is eerste jaars. De opleiding tot verpleegster is erg leuk maar ook erg moeilijk voor haar. Dit jaar leert ze veel over het menselijk lichaam en dat is erg interessant.  Na school zou ze het liefst in het lokale medische centrum werken om zowel haar ouders als de mensen in het dorp te helpen.

Mei 2016:

Birtukan is opgegroeid op het platteland in de omgeving van  Dire Dawa, Ethiopie in een groot gezin met 9 kinderen. Omdat ze een goede leerling was maar de afstand naar school te ver was en haar ouders het schoolgeld niet konden opbrengen, kreeg zij een plekje in een weeshuis. Hier werd zij beter begeleid en fatsoenlijk te eten. In de zomer gaat ze bij haar ouders op bezoek.

Zij kijkt positief terug op haar tijd in het weeshuis. De onvergetelijke momenten met de andere meisjes maar ook de moeilijke tijden die ze samen beleefden. 

In tussentijd is Birtukan 20 jaar oud en zit in het eerste jaar van de universiteit richting bedrijfskunde. De eerste maanden waren erg zwaar, financieel ontving ze geen enkele hulp, terwijl zij voor boeken, dictaten en kopien wel moet betalen. Vandaar een spoedaanvraag bij Kune Zuva. 

Oktober 2015:

Trots op Desu - deze dame komt van een kleine boerderij in Centraal Ethiopië en heeft 2 broers en 4 zussen. Het belang van een opleiding wordt door haar familie niet echt gezien, maar Desu is gedreven en heeft zojuist - met onze hulp - een 5-jarige opleiding Milieukunde afgerond en... heeft een baan! Ze mag op de Universiteit van Jimma blijven om les te geven. 

Tijdens haar studie was zij erg dankbaar voor de steun die ze van ons kreeg. Daarom heeft zij besloten dat, zodra ze werk zou vinden, ieder jaar een meisje te helpen met haar studie. Als we al onze studentes hier in kunnen stimuleren en motiveren, wordt de wereld een stukje mooier voor iedereen.

Oktober 2015:

In Ethiopië gaat het nieuwe schooljaar van start. Zojuist zijn de resultaten van het afgelopen schooljaar bekend gemaakt. In Gambella, bij de Anuak, is de verandering om meisjes naar school te laten gaan en te motiveren hun best te doen een moeizaam proces. Echter de drie meisjes die nu in het vervolgonderwijs - een opleiding tot verpleegster - doen het goed. Ogato is nu laatste jaars en zal eind volgend jaar als verpleegster aan werken, de andere twee meisjes hebben nog 2 jaar voor de boeg. Een vierde meisje gaat dit jaar van start. We hopen dat Ogato een voorbeeld rol kan gaan vervullen om meer meisjes en hun ouders te overtuigen dat trouwen op je 13de niet nodig is en een opleiding wel degelijk meer mogelijkheden biedt.