Het overgrote deel van de bevolking is Protestant, 57% spreekt Chichewa de officiele taal. Het land werd in 1965 onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijg. Opvallend zijn de plaatsnamen die je nog overal tegenkomt, zoals McClean e.d. die verwijzen naar de aanwezigheid van veel Schotten. Na jaren van overheersing, werd het land in 1965 onafhankelijk en kwam onder het bestuur van Hastings Kamuzu Banda een dictator. Tot 1994 bleef hij aan de macht, toen was het eenpartijenstelsel niet langer houdbaar.
Dictator Banda zorgde voor een goede infrastructuur, vrouwrechten hoog op de agenda stonden en er een goed onderwijssysteem draaide. Banda eiste dat er in ieder gebouw een officiele foto van hem hing, er mocht aan die muur niets hoger hangen dan zijn foto, geen klok geen poster niets. Verder kwam hij voor iedere film die werd gedraaid, zwaaiend in beeld Vrouwen, ook toeristen dragen een rok tot over de knie, anders mochten ze het land niet in. Mannen daarentegen hebben korte haren die de boord niet raken. Voor de hippies die rondreisden betekende dit vaak een knipbeurt bij de grens of op het vliegveld. Bij het aanvragen van een visum werd dit ook gecommuniceerd.
Ondertussen is Malawi, die geen haven heeft en nauwelijks delfstoffen, één van de armste landen ter wereld. 63% van de mensen leeft onder de armoede grens. Er wordt nu ingezet op toerisme, het prachtige Lake Malawi en de uitzonderlijke vogelpopulatie worden alom geprezen. Ontwikkelingsorganisaties zetten in op duurzame hulp, voedsel, onderwijs en ziektepreventie.
Onderwijs
De scholen in Malawi volgen het 8-4-4 onderwijssysteem. De eerste 8 jaar onderwijs zijn verplicht. De eerste 4 jaar wordt les gegeven in de lokale taal, daarna komt er steeds meer Engels bij. Middelbare scholen duren 4 jaar. De meesten zijn kostscholen. Na het tweede jaar wordt een nationaal examen afgenomen hiermee verkrijgen de leerlingen het National Junior Certificate. Na het 4de jaar kunnen zij, bij goede cijfers, naar de Universiteit voor een 4 jarige Bachelor opleiding. Echter de drie universiteiten hebben maar zeer beperkt plek.
Daarnaast zijn er diverse vakopleidingen - via de wet is er geregeld dat er door het hele land heen technische, economische en andere beroepsopleidingen moeten worden aangeboden, zodat men overal in het land verzekerd is van gekwalificeerd personeel.