Oktober 2023:
We maken kennis met Kaldikan in 2019, zij is dan 20 jaar oud en staat aan het begin van haar studie.
Kaldikan woont samen met haar moeder, broer en zus. Haar vader overleed toen zij nog een baby was. Ze had het geluk in het weeshuis van de lokale kathelieke school te worden opgenomen, zodat zij zonder te veel geldproblemen haar basis- en middelbare school kon doorlopen. Hierdoor was zij in staat zich te classificeren voor de universiteit.
Ze wilde graag een marketing gerichte studie doen, na het eerste basis jaar is zij verder gespecialiseerd in projectplanning en management op de universiteit in Gondar. Recentelijk is in deze regio de noodtoestand uitgeroepen, waardoor de laatste maanden best ingewikkeld waren.. Hopelijk vindt zij snel een passende baan in een rustiger deel van het land.
Heel veel succes Kaldikan!
24 Augustus 2023:
Vier jaar geleden maken wij kennis met Maria. Maria heeft 3 broers en 1 zusje. Haar vader is bewaker bij de lokale kerk en haar moeder probeert het gezin draaiende te houden. Haar droom was om economie te studeren, met als achterliggende gedachte de wereld eerlijker te verdelen tussen arm en rijk. Maria had het geluk om op een normale manier de middelbare school te doorlopen door een plekje in het katholieke weeshuis.
Vooral meisjes zijn kwetsbaar op het platteland van Afrika. Kindhuwelijken liggen altijd op de loer, vandaar dat haar ouders haar al op 5 jarige leeftijd bij haar oma onderbrachten, waar ze veiliger was. Hierdoor hoefde ze bijvoorbeeld niet zo ver naar de lagere school te lopen. Op 12 jarige leeftijd kreeg ze de kans om in het meisjesweeshuis te gaan wonen, ook speciaal om meisjes veilig te houden.
Haar resultaten waren goed genoeg voor de universiteit, de coordinator aldaar vroeg ons om ondersteuning tijdens haar vervolgstudie. Kune Zuva heeft voor haar een sponsor gevonden met wie zij ook zelf communiceert. Uiteindelijk heeft ze jammer genoeg geen economie maar sociologie gestudeerd. In Ethiopië mag je wel een voorkeur opgeven maar de overheid beslist uiteindelijk.
Wij wensen Maria veel succes met het vinden van werk in het, op dit moment, erg onrustige Ethiopië. Wanneer er nieuwe ontwikkelingen zijn, zullen wij dit melden.
November 2022:
Recent is Zuleyka afgestudeerd. In 2018 maken wij kennis met haar, ze wilde graag arts worden maar wordt door de overheid op een verpleegstersopleiding geplaatst. Zuleyka is moslima. Zij is ons aangedragen door een katholieke broeder. Wij vinden het belangrijk om meisjes te steunen ongeacht hun geloof.
Zuleyka komt het zuiden van Ethiopië, haar vader is kleermaker, maar zijn inkomen is nauwelijks voldoende om de familie eten te geven. Zuleyka is de jongstes van 4 kinderen, ze heeft twee zussen en een broer, alle vier kunnen ze erg goed leren. Wiskunde vindt ze leuk, biologie is haar beste vak en geschiedenis vindt ze ingewikkeld!
Eén van haar zussen heeft op haar 18 een hersenbloeding gekregen, dit was in 2014, zij was toen in opleiding om arts te worden. Sinds die beroerte is haar zus bedledig. Zuleyka draagt een deel van de zorg voor deze zus en dit heeft haar doen besluiten om de verpleging in te gaan. Ze is afgestudeerd met top-resultaten, dit maakt het zoeken naar werk veel eenvoudiger. Echter ze wil heel graag weer bij haar ouders wonen, zodat ze een deel van de zorg van haar zus op zich kan nemen. Met haar papieren moet dat zeker snel lukken.
Vandaag 30 november 2022 het heugelijke nieuws dat Zuleyka is aan genomen als junior verpleegster in Leku General Hospital vlak bij haar woonplaats. Hoe fijn is dat!
Oktober 2022:
In 2010 brengt onze contactpersoon - Fr. Boniface - een meisje onder onze aandacht dat zichzelf heeft leren lezen. Ze komt uit een afgelegen bergdorpje Gorra in Borana, Ethiopië en wil graag naar school om meer uit het leven te halen dan de geiten hoeden en het huishouden. De kans om naar school te gaan krijgt ze in eerste instantie niet. 'S-avonds als ze klaar is met de geiten en het huishoudelijke werk zoekt ze andere jongeren op die wel naar school gaan en gaat in hun buurt zitten om mee te leren met het huiswerk wat deze jongeren maken.
Ze gaat steeds beter lezen en dat valt ook iemand van de lokale 'kerk' op. Hij laat haar regelmatig een lezing voorlezen. Onze contactpersoon ziet dit aan en gaat op onderzoek uit. Hij snapt niet dat dit meisje wat niet naar school gaat, veel beter kan lezen dan veel kinderen die wel naar school gaan. Hij vindt uit dat ze van deze andere jongeren leert lezen en schrijven in de lokale Borana taal. Het enthousiasme om te leren valt op en hij vraagt haar om andere kinderen kennis te laten maken met de bijbel en de verhalen uit te leggen tegen een kleine vergoeding. Na enige tijd gaat onze contactpersoon wederom naar de ouders en smeekt hen hun dochter naar school te laten gaan. Hij overtuigde hen dat hij haar voor haar werk binnen de lokale kerk een betere vergoeding kan geven als ze naar school zou gaan en zich verder zou ontwikkelen ook bijvoorbeeld in de engelse taal. Dit geld konden de ouders dan gebruiken om iemand anders in te huren om de geiten te hoeden en de huishoudelijke taken over te nemen. Omdat ze al een stuk ouder was dan de andere kinderen in klas 1 en ze al kon lezen en schrijven, mocht ze eind klas 3 instromen.
Toen ze de basisschool succesvol afronden, kon ze naar de middelbare school in de stad en in het hostel van de lokale kerk verblijven. Wij hebben haar door de jaren heen met schoolgeld geholpen zodat ze zich op haar studie kon focussen. Door haar goede resultaten bij het nationale examen kon ze door naar de universiteit. Wederom met onze ondersteuning.
Nu jaren later ontmoet onze contactpersoon haar weer (hij werkt ondertussen in Zuid Soedan) - ze geeft les en besteed veel aandacht aan de rechten van meisjes, juist binnen haar gemeenschap is dit iets wat nauwelijks bestaat.
Juni 2022:
In Dimeka, een stadje in Zuid Ethiopië circa 750 km van de hoofdstad Addis Ababa op een hoogte van 1100 meter boven zeeniveau wonen circa 10.000 mensen. De populatie groeit. Mensen leven van handel, het verbouwen van gewassen of als ambtenaar. De stad is bekend door zijn toerisme waar mensen de lokale bevolkingsgroepen komen "bezichtigen".
Steeds meer kinderen in de kleuterleeftijd worden bedreigd door de negatieve invloed van armoede, ondervoeding en slechte leeromstandigheden. Jarenlang hebben wij daarom geholpen met goed kleuteronderwijs waar ook een maaltijd beschikbaar werd gesteld. Echter ondervoeding is vaak het gevolg van slecht uitgebalanceerde nutrienten. Het is een gegeven dat melk hier een positieve rol in speelt. Om dit project zelfvoorzienend te maken, is besloten melkkoeien aan te schaffen, passende behuizing te bouwen en in de opbouw van het project een betaalde kracht in te huren om de koeien optimaal te verzorgen. Op termijn zal hij betaalt moeten worden vanuit het project.
De eerste resultaten zijn positief. 87 kinderen, waarvan 21 uit de Hamar stam, krijgen op dit moment twee keer per week melk. Op termijn gaan meer koeien melk geven en zal de hoeveelheid melk en ook het aantal kinderen verder worden uitgebouwd.
Juni 2022:
De Ethiopische Samuel droomt om arts te worden, wanneer wij hem in 2016 ontmoeten. Echter doordat zijn vader een jaar eerder is overleden, ziet hij zijn droom in rook opgaan. Als topstudent op de middelbare school adviseert het schoolhoofd hem te ondersteunen bij zijn verdere studies. Jammer genoeg is hij uitgeloot en begint aan een studie Civiele Techniek aan de universiteit van Jimma. Recentelijk is hij afgestudeerd, iets vertraagd door Covid. Wij wensen hem veel succes in zijn verdere carriere.
Februari 2022:
En dan ben je bijna klaar met je studie, maar is er geen geld voor de laatste semesters en krijg je dus niet je diploma van de school. Dat overkwam Elfinesh. De afgelopen 4 jaar heeft ze in het Ethiopische Ziway gestudeerd aan het Rift Vallay College. De ouders hebben hard gewerkt om haar naar deze school te kunnen laten gaan. Als boer met een klein stukje land en nog 4 schoolgaande kinderen was dit erg ingewikkeld. Recentelijk is haar vader ziek geworden en kon haar daardoor niet verder ondersteunen. Met 100 Euro is zij door ons geholpen en ... nu dus afgestudeerd, klaar om te gaan werken.
In het verleden zijn de ouders van Elfinesh onder druk gezet om haar uit te huwelijken, omdat de ouders weigerde werd ze ontvoerd om het huwelijk te kunnen bewerkstelligen. Haar ouders wilden dit kost wat kost voorkomen en hebben haar ergens ver van huis naar school te laten gaan. Ziway is ongeveer 120 km van haar thuis (Arsi Negele). Een broer zorgde dat ze daar naast accommedatie ook te eten had. Hopelijk vindt ze nu snel werk, terug naar haar dorp is geen optie.
Oktober 2021:
In 2009 nemen we Emebet op in ons studentenfonds, een meisje dat als 3-jarige in het vuur is gevallen en daardoor sindsdien op krukken loopt. Op jonge leeftijd is ze haar beide ouders verloren en met steun van haar broer en broeders van de lokale Katholieke kerk is ze in staat haar middelbare school te doorlopen. In 2009 vragen de broeders ons om hulp om haar tijdens haar HBO-verpleegstersopleiding te ondersteunen. In 2012 hebben wij de eer om haar net voor haar afstuderen te ontmoeten en in 2014 besteden wij al aandacht aan Emebet op deze website.
Na het behalen van haar verpleegstersdiploma in 2012 wil ze heel graag nog verder studeren. Ze gaat werken in een turberculose kliniek in de hoofdstad en enkel jaren later mag ze haar toegangsexamen doen, vanuit haar werk kan ze werken en studeren combineren. Wij steunen haar vanuit Kune Zuva niet meer, wel krijgt ze af en toe wat extra's toegeschoven door de moeder van één van de bestuursleden, die haar in 2012 heeft ontmoet en ontroert.
Afgelopen week laat ze weten dat ze haar master-graad heeft behaald, op eigen kracht, trots op Emebet! En zo leuk om deze jonge vrouw door de jaren heen te kunnen volgen.
In het zuiden van Ethiopië, op ruim 450 km van de hoofdstad Addis Abeba, is een kleine dagkliniek Sint Joseph voor medische zorg voor de plattelandsgemeenschap. De kliniek wordt gerund door Zuster Aster, een dame die van aanpakken weet. In 1996 is de kliniek opgericht door Italiaanse missionarissen, echter deze zijn in tussentijd allemaal vertrokken en/of overleden en de Ethiopische lokale zusters proberen de kliniek zo goed mogelijk draaiende te houden. Echter fondsenwerving e.d. is iets waar zij geen ervaring mee hebben, waardoor de kliniek langzaam maar zeker steeds verder is verouderd.
Het werkgebied bestaat uit de omringende gemeenschappen waar een totale populatie van ruim 100.000 inwoners, samen met 3 andere gezondheidscentra verzorgen ze de medische zorg. Jaarlijks wordt de kleine kliniek bezocht door een 4000 - 5000 patiënten. Negentig procent van de inwoners leeft van landbouw en leiden een karig bestaan. Deze achtergestelde bevolkingsgroep heeft nauwelijks toegang tot medische hulp en is in de meeste gevallen niet in staat hiervoor iets te betalen. Mensen moeten vaak een afstand tot 50 km overbruggen om naar de kliniek te komen.
Voor een groep oude mensen is er ook een soort voedselbank. Wekelijks wordt er eten uitgedeeld om te zorgen dat deze mensen niet geheel ondervoed raken.
De belangrijkste behandelingen voor deze patiënten bestaan uit lokale ziekten zoals malaria, tropische ziekten, diarree, oogontsteking, brandwonden, darmklachten, reuma, ondervoeding, zwangerschapsgerelateerde zaken e.d. Vanuit de overheid is er geen steun anders dan TB en HIV medicatie, die gratis wordt verstrekt. Voor serieuze operaties is er een groot ziekenhuis op 160 km afstand in Sodo Hossana.
De roep om hulp, zeker tijdens de Covid-pandemie, is groot. Een kliniek waar zelfs geen toiletten zijn, doordat deze door heftige overstromingen letterlijk zijn weggespoeld, daar kunnen wij ons niets bij voorstellen. Dankzij een anonieme Nederlandse NGO zijn wij in staat geweest nieuwe toiletten te bouwen, zodat niet alleen het personeel maar ook de patiënten op een normale manier naar het (hurk)toilet kunnen.
Daarnaast is de kliniek gemoderniseerd met een computer, printer, scanner, generator, tv's voor medische voorlichting, nieuwe inrichting waaronder ook een zuurstofmachine en een koelkast. Zwangere vrouwen die in de kliniek bevallen, patiënten voor de eerste hulp, covid-patiënten en kinderen voor vaccinatie, kunnen nu veel beter worden geholpen.
September 2021:
In 2018 maken we kennis met Mahlet, zij woont in de hoofdstad met haar vader en moeder. In armoede proberen zij met het bakken van ijera - Ethiopisch brood - en dit te verkopen, te overleven. Haar vader kan geen werk vinden en haar moeder gebruikt haar bakcapaciteiten om te overleven en haar dochter naar school te sturen. Voor een vervolg opleiding is geen geld. Marketing Management, een driejarige opleiding aan Admas College heeft Mahlet met onze ondersteuning kunnen volgen en afronden. Graag zou ze nog verder studeren, in Ethiopië of liever nog in het buitenland, zeker met de dreigende oorlogssituatie wordt het leven niet eenvoudiger.
Hopelijk vindt ze snel een baan waarbij ze ook een mogelijke vervolgstudie kan betalen. Wij hebben haar een duwtje in de rug gegeven, nu aan haar om zich te bewijzen. Hopelijk kunnen wij snel melden dat dit is gelukt.