Gambella ligt op de grens van Ethiopië en Zuid-Soedan. De belangrijkste stam is de Anuak. Zoals wel vaker in afgelegen achtergebleven gebieden is onderwijs voor meisjes een unicum. Zeker op de middelbare school zijn nauwelijks meisjes aanwezig. Meisjes worden gereed gemaakt voor het huwelijk niet voor middelbaar onderwijs. Vandaar dat wij hier sinds 2011 investeren in onderwijs voor meisjes.
In 2011 zijn we van start gegaan met 8 meiden uit verschillende dorpen. Onderwijs voor meisjes is Een proefproject. Na een jaar bleek dat dit geen succesformule is. Toen is besloten om de meiden naar de missiepost te halen en daar de ruimte te geven om te studeren, te eten en te slapen. Een van de problemen van thuiswonen is, dat er 's-avonds geen licht is om te leren (rond 6 uur wordt het donker!) en overdag altijd andere dingen te doen zijn.
We weten dat het moeilijk is om een cultuur te veranderen met betrekking tot onderwijs voor meisjes. Vaak gaat er meer dan een generatie overheen, maar ergens moet een begin worden gemaakt. In 2013 is het eerste meisje Ogato van de middelbare school afgekomen. Zij is direct van start gegaan met een middelbare beroepsopleiding tot verpleegster. Die zij eind 2016 heeft afgerond en sindsdien vervult zij een voorbeeldfunctie binnen haar stam.
Van de andere 8 meisjes hebben er 2 het nationale examen afgelegd. Twee andere meisjes zullen na de zomer niet terugkomen binnen ons project. De ene is uitgehuwelijkt en de andere heeft veel te weinig inzet getoond.
In 2015 bestaat het fonds uit vier meisjes Sunday Taferi, Atwa Markos, Manyot Ojulu en Awane Abulla. De twee meisjes die in 2014 het nationale examen hebben afgelegd, hebben niet voldoende gepresteert om door te gaan naar klas 11 en 12, die een voorbereiding zijn op de universiteit. Echter gezien de totale achterstandspositie van deze bevolkingsgroep sluit dit aan bij onze verwachting. Daarom willen we deze meisjes (Paboya Ojwok en Ajangy Abidu) wel de kans geven om een praktische vervolgopleiding te doen tot verpleegster, waardoor zij zeker voor een meisje uit deze bevolkingsgroep een voorbeeldfunctie kunnen vervullen.
In Juni 2016 heeft Anne Bolsius, een Nederlandse vrijwilliger die voor langere tijd woonachtig is in Gambella, de meiden die nu de vakopleiding tot verpleegster/ onderwijzeres volgen geinterviewd. Lees het interview.
Langzaam maar zeker behalen enkele meisjes hun diploma, in 2018 zelfs 7 jonge vrouwen. Hopelijk dringt het besef dat onderwijs ook voor meisjes heel belangrijk is, door tot de mensen binnen de Anuak-gemeenschap.
Voor 2019 hebben we naast 1 scholiere op de middelbare school ook 5 (Nagom, Ajuda, Achella, Ngainle, Marwa) die een vakopleiding tot onderwijzers doen, 1 jonge vrouw (Tame Agore) die wordt opgeleid tot vroedvrouw en een meisje (Ariat) dat een HBO-opleiding is begonnen.
Dat er veranderingen komen in de Anuak gemeenschap door het creeren van rol modellen wordt steeds duidelijk. Maar dit soort veranderingen gaan heel langzaam. Trots op ieder stapje!